Daar zijn we weer

Ha die lezers!
We zijn weer terug op het eiland van de goden. Afgelopen maandagavond zijn we na een voorspoedige vlucht met de KLM weer geland op Bali. Van te voren toch wel wat zorgen gehad over het feit dat de beenruimte bij deze goedkope KLM-vlucht minder zou zijn. Dat was wel zo maar toch was het voldoende en er waren prima beeldschermpjes en op een stop-over na was het ook een rechtstreekse vlucht Amsterdam Denpasar. Al met al woog het lichte ongemak niet op tegen de lagere prijs en de kortere reistijd. Het feit dat we samen reisden met onze vrienden Ruud en Ria maakte de vlucht ook leuker.
Inmiddels zitten we al weer behoorlijk in het plaatselijke tijdritme hoewel de slaap nog wel eens op rare tijden wil toeslaan.
Donderdag kwamen 2 van de juffen ons uitnodigen voor het slotfeest van de kleuterschool voor het schooljaar 2009/2010 dat vrijdag plaats heeft gevonden. Natuurlijk hebben we van die uitnodiging gebruik gemaakt. De bijgaande foto’s geven een beeld van hoe het was. Erg leuk dus. We waren zeker niet de enige genodigden, naast ons waren ook de Kepala Desa Adat (het traditionele dorpshoofd van Jasri), leden van het schoolbestuur en vertegenwoordigers van de verschillende banjar (wijk(en) van Jasri uitgenodigd. Als ik het goed heb bestaat Jasri uit 7 wijken en iedere wijk heeft een eigen wijkhoofd die bijvoorbeeld bij grotere ceremonies organiseert dat zijn wijk de taken verzorgd die hen zijn opgedragen. Naast de banjar (waar iedere man lid van is) heb je ook nog de subak. De subak gaat over de verdeling/bevloeiing van het water dat gebruikt wordt voor de sawa’s (landbouwvelden voor rijst en andere gewassen). Goed, terug naar het feest. Het feest bestond uit meerdere dansen die door de kinderen werden uit gevoerd. Naast traditionele dansen waren er ook echte kinderdansjes zoals een vlinderdans en een kikkerdans en een soort pompom-dansje. De kinderen zagen er weer uit om op te vreten en ze deden echt goed hun best. Tussen door sprak het hoofd van de school en de kepala desa. In beide toespraken werden de sponsoren uit Holland heel hartelijk bedankt en werd de hoop uitgesproken dat we hen verder zouden ondersteunen. Brenda en ik hadden ook nog een rol in het geheel omdat wij een paar prijzen mochten uitreiken. Eerder waren er namelijk zakloopwedstrijden maar ook offervouwen, en krupukhappen (serieus, zeg maar koekhappen maar dan met krupuk) geweest en daarvan werden de prijzen uitgereikt. Ook de kepala desa en het hoofd van het scholbestuur reikten prijzen uit. Tot slot hebben we nog een nasi campur (rijst met een aantal kleine gerechtjes) gegeten en daarmee was het feest afgelopen. Veel van de kinderen gaan nu naar de lagere school dus die zien we volgend jaar niet meer op de TK Bina Purwaka terug. Al met al vonden Brenda en ik het heel erg leuk om hierbij aanwezig te zijn. We werden echt betrokken bij dit slotfeest en dat was erg fijn. Het is ook goed te merken dat hetgeen wij (Brenda en ik hier en jullie vanuit Nederland) doen echt gewaardeerd wordt.
Zaterdag ben ik nog naar de school gegaan. Dat was de laatste schooldag en voor mij dus de enige gelegenheid om de juffen en de schoonmaakster het salaris van juni uit te betalen. Tot 12 juli is de school nu gesloten en geniet iedereen van een welverdiende vakantie. Ik heb aangegeven dat ze nu moeten nadenken over de prioriteiten voor het volgende schooljaar. Er is nogal wat onderhoud nodig aan de school dus wellicht dat we daar ook geld aan zullen besteden. Goed mensen, we zijn dus wel terug maar er zal niet direct veel nieuws te vermelden zijn maar jullie kunnen erop rekenen dat ik jullie zodra er nieuws is op de hoogte houd.
Weer een ouderwetse salam hangat,
Ad en Brenda
p.s. mam, wanneer nico dit voor je uitgeprint heeft kun je hier lezen dat ik vandaag ook aan pa gedacht heb.Liefs Ad